- kliniec
- claveau
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
kliniec
Regardez d'autres dictionnaires:
kliniec — m II, D. klińca; lm M. klińce, D. klińców 1. archit. «cios kamienny lub cegła o kształcie klina jako element konstrukcyjny łuku lub sklepienia» 2. bud. «kruszywo kamienne, drobno tłuczone, używane głównie do betonów oraz budowy dróg, wypełniania… … Słownik języka polskiego
klucz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «narzędzie służące do zamykania i otwierania zamków i kłódek» Klucz od biurka, od szafy, od szuflady, od mieszkania. Klucze do drzwi, do kłódek. Dorobić klucz do biurka. Obrócić, przekręcić klucz w zamku. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
